Z tradycją wysyłania zaklejonych listów zerwała jako pierwsza poczta Austro-Węgier. W roku 1865 poczmistrz Berlina zaproponował wprowadzenie jako formę korespondencji otwartego kartonika. Pomysł ten został jednak uznany wówczas za zbyt nowatorski i został on odrzucony. Już jednak cztery lata później podobna inicjatywa spotkała się z uznaniem i z akceptacją. Poczta Austro-Węgier zaczęła oferować więc taką formę usługi. Pierwsze kartki pocztowe wzbudziły jednak w pewnych kręgach zgorszenie z uwagi na nie zachowywanie przy korzystaniu z kartek pocztowych prywatności. Ponieważ jednak pocztówki kosztowały mniej od listu, kartki pocztowe zaczęły cieszyć się coraz większą popularnością. Wkrótce na pocztówkach zaczęły pojawiać się również pierwsze okolicznościowe napisy i rysunki. Rysunki umieszczano początkowo w rogu kartki, później obrazek znajdował się na odrębnej stronie, na stronie, na której pisany był także tekst. Pocztówka w takiej formie jak ta znana nam dzisiaj (jedna strona przeznaczona na tekst i adres oraz miejsce na znaczek, druga strona zajęta przez obrazek) pojawiła się dopiero w roku 1904. Spór o to, kto jest wynalazcą pierwszej pocztówki nie został do dnia dzisiejszego rozstrzygnięty. Za jednego z pierwszych wynalazców pocztówki uważany jest August Schwartz. W gronie prekursorów umieszczany jest również Petar Manojlović. Do popularyzacji pocztówek przyczynił się rozwój turystyki.